On (a)
On – w sumie każdy go znał,
Każdy go lubił, przyjaciół dużo miał
Normalny nastolatek jednak samotny
Szukał miłości która w sercu mu zagości

Ona-małomówna nastolatka
Urokliwa bardzo(?), dla każdego była łatwa
Tylu chłopakom się podobała
Ładna i mądra jednak była sama

On- doskonale to wiedział,
Że od dawna ten ideał w sercu miał
Jednak bał się podejść a nawet popatrzeć
Tyle do niej czuł, nieśmiały miał charakter

Ona- myślała o Nim często
Na szkolnym korytarzu zerkała lekko
Lecz nigdy nie podeszła zabrakło odwagi
Myślała że jest kolejnym który nią się pobawi

On- nie słuchał kolegów
Kazali mu zagadać lecz nie umiał się przemóc
Czuł nie moc, która odbierała mu mowę
Za każdym razem gdy stał obok niej


Ona-chciała podejść
Koleżanki odradziły zniszczyły ten podest
Nakładły do głowy że chłopak powinien
To on ma walczyć o jej imię

On-siedząc w domu rozmyślał
Ile naprawdę za jej serce by dał
Bał się uczucia które w nim tętniło
Nie był pewien czy to prawdziwa miłość

Ona-leżała na łóżku płakała w poduszkę
W samotności i smutku
Tak bardzo kochała lecz jej nie wypada
Przez koleżanki nie chce być wyśmiana

Oboje kochali siebie nawzajem
I żadne z nich nie chciało być same
Bali się wyjawić, bądź mieli powody
By uczucie tętniące nie wyszło do nich
Nie spróbowali nigdy być razem
A pamiętne chwile do dziś są tatuażem
Tak się kończy ta historia,
Która w martwym ciągu przebija się bez końca

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.