Kwitnie mak na znak, że lato. Idę z tobą w noc popielatą. Słów nam brak, bo tak szczęśliwie szepcą ptaki gadatliwe, że to znów pogoda i w zagrodach kwitnie mak.
A dzień, co dzień, odmierza coraz krótszy szlak, a noc - co noc trwa dłużej niżby pragnął polny mak.
Ta noc - mój miły, chce znów nieba nam przychylić, ale o tym nie wie, że ty w niebie nie chcesz być...
A dzień, co dzień przemierza coraz krótszy szlak, a noc, co noc trwa dłużej niżby pragnął polny mak. Słów brak, bo tak bezradnie milczą raki w rzece na dnie, chociaż znów pogoda i w zagrodach kwitnie mak. ...Więcej w makach jesieni, któż nas, miły, odmienił, czy to ptaki są winne, czy ten mak?...Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.