To nie tylko wichrem miotane, pustką napełnione przestrzenie. To nie tylko lodu pokrywy. A to jedynie sroga zagłada wszelkiego życia. To jedynie kres. I pod popiołami spoczęło wszystko. Ten świat nie dostąpi przebaczenia, tym bardziej litości jakiejkolwiek, jej nie ma. Wszelako tylko koniec na horyzoncie majaczy. A widzę też kłębowiska chmur śniegowych, niczym popioły zawisłe nad tą pustką. A to tylko prochy i popioły, już tylko. Niech spoczną w grobie dzieje i niechaj powstaną zjawy.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.