Oto słowa, które wspomnę, Kiedy zostanę sam: Nie zwycięży zło nad dobrem Bóg mnie w opiece ma!
Oto słowa, które wspomnę, Kiedy nastąpi mrok: Ja musiałem iść na tę wojnę Chociaż w sercu był dom!
Mobilizacja w '39-tym Gdy niemiecki nazista rozpętał wojnę Kazali stawać i wysłali na wschód Przegrupować siły i uderzyć znów Gdy nagle Sowiet przechodzi przez Bug Wbija w plecy Polsce zardzewiały nóż Wzięli do niewoli, wsadzili w wagony Na wschód dalej wieźli w nieznane strony Pewnie do obozu, ale nie wiadomo Są tu i cywilni, oficerów sporo W pociągu spędziłem trzy noce i dni Gdy na stacji w lesie otworzyli drzwi Wymierzyli karabiny, trzeba było iść Zamknęli w barakach, tam był wielki ścisk Wywołali z nazwiska - wyszedłem sam Na głowę zarzucili żołnierski płaszcz Wygięli ręce, by je związał sznur Poczułem że upadam w głęboki dół Ostatnie co pamiętam - przeraźliwy huk! Niech z win rozlicza mnie teraz Bóg!
Powiedz mi Ojczyzno, na co ten żołnierski trud Skoro teraz stoję tu, gdzie gęsto kładzie się trup Łza cieknie po policzku a w piersi czuję ból "Adveniat Regnum Tuum" - nie mogę złapać tchu Twarz mojego dziecka - to wszystko, co pamiętam Wspominam trzymając jej fotografię w rękach Spójrz Ojczyzno, jaka ona jest piękna Spójrz, gdy mi tu serce pęka Kolejny pada strzał, nikogo to nie dziwi Płacze młody chłopak, bo tęskno mu do rodziny Mijają godziny, sam już nie wiem ile Odpuść Panie moje winy, bo teraz na śmierć idę Nie czuję już nic, nie czuję strachu Tylko kajdan ścisk czerwonych katów I pozostał żal aż do życia granic Bo smaku wolności nie poczułem za nic Wywołali też mnie - wstałem mimo woli Strzelają w tył głowy, ugięły mi się nogi Ukochałem Cię, Ojczyzno, miłość - ot, co boli "Dulce et decorum est pro Patria mori!"
Oto słowa, które wspomnę, Kiedy zostanę sam: Nie zwycięży zło nad dobrem Bóg mnie w opiece ma!
Oto słowa, które wspomnę, Kiedy nastąpi mrok Ja musiałem iść na tę wojnę Chociaż w sercu był dom!Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
