---

Co niedziela po kościele w Makdonaldzie się żywilim
Jakiś cziken jedlim prosto z Ameryki
Mój Antoni chodził dumny, gdy w Pewexie coś kupilim
No obcej tylko słuchał wciąż muzyki
Aż usłyszał naraz w radiu: narobiło się nam smrodu
Nie możemy jeść już mięsa, jajek, mleka
Ponoć z paszą nową trutkę nam przywieźli aż z zachodu
O mój Boże, czy ktoś jutra z nas doczeka?

Ref.:
Cudze chwalimy, swego nie znamy
Sami nie wiemy, co posiadamy
Może się wreszcie ze snu zbudzimy
I to co nasze dziś przeprosimy? (2 x)

Od tej chwili mój Antoni chodzi ciągle do chlewika
I dogląda konia, prosiąt i kurczaków
Ziutka, słuchaj, nasze jajka tutaj kładę, do koszyka
I nie dawaj mi na obiad już więcej ślimaków
Ależ Antoś. przecież ślimak nie odżywia się paszami!
I co z tego, kiedy flaki mnie bolały
Tak naprawdę nienawidzę tych robaków z homarami
Bo skorupki mi po zębach się szwędrały

Ref.:
Cudze chwalimy, swego nie znamy
Sami nie wiemy, co posiadamy
Może się wreszcie ze snu zbudzimy
I to co nasze dziś przeprosimy? (4 x)

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.