Wzburzonym falom jesteśmy radzi Gdy róża wiatrów w dal nas prowadzi. Co tam rozłąka, czyjeś wzdychanie, Życie to jedno, życie to jedno wielkie rozstanie. Chłodny ocean wielkiej tęsknoty, Małe porywy, wysokie wzloty, Zameczki z piasku, kruche cudeńka, To jest z podróży, to jest z podróży piosenka.
Powiedz, kto pomoże w pływającym smutku morze, Powiedz, kto dogodzi stu sternikom błędnych łodzi, Powiedz, czy popłyniesz po nadzieję w morze sine, Powiedz, czy popłyniesz.
Wypoczywamy pod żagla cieniem, Gdy wieje w żagle wiatr i zapomnienie. Bez wędrowania to obietnica rzucana w głębie, Rzucana w głębie niczym kotwica. Już wyobraźnię naszą porywa myśl, Że przed nami gdzieś Atlantyda, Sterem do nieba, dnem do góry, gwiazdą w bezdroża, Gwiazdą w bezdrożach, a kilem w chmury.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.