Hej, hej! Szedł statek jesienią z Gdyni do Hull, Hej, hej! Wiózł złotą pszenicę z kujawskich pól. A słońce złociste świeciło, hej! Po morzu, po niebie, po drągach rej.
Ref.: Hej, hej, hej...
Hej, hej! Czekają angielscy kupcowie w Hull, Hej, hej! Na złotą pszenicę z kujawskich pól. A nocą latarnie mrugały, hej! Pilnował ich matros na drągach rej.
Hej, hej! Za nami Arkona, za nami Sund, Hej, hej! Kattegat już kipi pod Anholt Grund. A słońce złociste wciąż świeci, hej! Po morzu, po niebie, po drągach rej.
Hej, hej! Noc ciemna i straszna, groźny sztorm dmie, Hej, hej! A wody przybywa przez dziurę w dnie. Czekają angielscy kupcowie w Hull, Na złotą pszenicę z kujawskich pól.
Hej, hej! Gdy słońce spojrzało na Skagerrak, Hej, hej! Na skałach legł w znoju pszeniczny wrak. A słońce złociste świeciło, hej! Po morzu, po niebie, po drzazgach rej.
Hej, hej! Kapitan już protest wysłał do Hull, Hej, hej! Że złotą pszenicę przeżarła sól. Dostaną kupcowie tysiąc gwinei, Za złotą pszenicę i statek, hej!
Hej, hej! Był matros, co lubej obrazek miał, Hej, hej! Obraz zaginął ze statkiem wśród skał. Nikt mu wspomnienia nie wróci już, hej! O złotych warkoczach zapomni, hej! Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
