Słowa: Ewa Frieman Muzyka: Piotr Zadrożny
Kto pamięta dziś ten jacht, kto go widział, gdy wśród fal Dziób unosząc mknął, jak najpiękniejsza z mew? Czy wspomina dzisiaj ktoś, tych, co wypływali stąd, Gdy nie wiedział nikt, że to ich ostatni rejs?
Już nie powrócili tu, nie powiodła żadna z dróg Tych z "Nostalgii", bo tak zwali łajbę swą. Do rodzinnych, ciepłych stron, do swych matek, sióstr i żon, Którym los zamienił radość w łzy.
Ref.: Potrzaskany kadłub gdzieś na morza spoczął dnie, Żagle w albatrosy pozamieniał wiatr. Jeśli kiedyś ujrzysz je, a żal ściśnie serce Twe, Wiedz, że to "Nostalgia" do domu gna.
Kto pamięta dziś ten jacht, kto go widział, gdy wśród fal Dziób unosząc mknął, jak białoskrzydły ptak? Czy wspomina go dziś ktoś, prosi ktoś, by dobry los Dał "Nostalgii" wrócić, gdzie rodzinny dom.
Ref.: Potrzaskany kadłub gdzieś na morza spoczął dnie, Żagle w albatrosy pozamieniał wiatr. Jeśli kiedyś ujrzysz je, a żal ściśnie serce Twe, Wiedz, że to "Nostalgia" do domu gna.
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|