Nasz okręt mknie po srebrnej fali Niosąc nas w inny, obcy ląd. Ojczyste brzegi nikną w dali, W nieznaną przyszłość niesie prąd.
Choć wiem, że jesteś tak daleko, Choć wiem, że przestrzeń dzieli nas, Jesteśmy razem pod opieką Miliona drobnych, srebrnych gwiazd.
Niedługo w porcie gdzieś staniemy, Otoczy nas tam zgiełk i gwar. Ja jeden będę głuchy, niemy Na egzotycznej nocy czar.
I choć świat skarby swe roztoczy Rozkoszy dając różnych moc, Ja w gwiazdy spojrzę, jak w Twe oczy, Co lśnią nade mną w ciemną noc. Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.