Ilu było tych, co płynęli Aby wydrzeć Ci tajemnice Twe. Ilu było tych, co zniknęli, Bo uwiodły ich białe fale złe. Ilu było tych, których więzisz wciąż Czyniąc z nich swój najcenniejszy skarb. Powiedz ile, powiedz Morze, Ile on dla Ciebie wart.
Morze, gdybyś oddać chciało Wszystkie cenne skarby Twe, Ile dusz by zmartwychwstało, A tak muszą spać, spać na Twym dnie.
Morze, zawsze cieszysz się, Gdy bez końca setki łez spadają do Twych wód, Lecz Ty więcej chcesz, chcesz tysiące, Choć i tak nie uchylisz skarbca wrót. Morze, ale Ty nie domyślasz się, Że przechytrzy Cię maleńka łza. Ona dobrze znana drogą Dojdzie tam, do Twego dna. Tam, gdzie serca dojść nie mogą, Dojdzie jedna mała łza.
Morze, gdybyś oddać chciało Wszystkie cenne skarby Twe, Ile dusz by zmartwychwstało, A tak muszą spać, spać muszą na Twym dnie. Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
