Marynarz tęskni, lecz zawsze skrycie, Za ukochaną, za domem swym. Za polskie morze oddałby życie, Za polskie morze dałby krew.
Więc pijmy wódkę, kapitanowie, Niech smutek zginie w rozbitym szkle. Że jest nam smutno, nikt się nie dowie, Że jest nam smutno, nigdy źle.
A gdy Cię zdradzi luba dziewczyna, To nie rozpaczaj i nie roń łez. W gronie kolegów napij się wina, A wszystkie smutki pójdą precz!
Więc pijmy wino, kapitanowie, Niech smutek zginie w rozbitym szkle. Gdy nas nie będzie, nikt się nie dowie, Czy dobrze było nam, czy źle.
Nam nie jest smutno na oceanie, Weselem naszym, gdy burza wre. Lecz, gdy z nas któryś na lądzie stanie, Wtedy jest smutno i bardzo źle.
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|