---

Już cumy rzucone, a-hoj!
Sygnały trzepocą i lśnią.
Niejeden, dziewczyno,
Ma kolor, dziewczyno,
To morze, co widzisz je stąd.
A-hoj, a-hoj, a-hoj!

Spójrz - błękit munduru i czerń,
A fala dziobowa jak biel.
Pian biały proporczyk
Zabłysnął gdzieś z portu
Prowadząc, gdy żegna się ląd.
Niejeden, dziewczyno,
Ma kolor, dziewczyno,
To morze, co widzisz je stąd.
A-hoj, a-hoj, a-hoj!

Z bosmanem spotyka się wiatr,
Nad różą kompasu i gwiazd.
Kwiatami żegnani
I wiatrów różami
Witani idziemy w rejs nasz.
A-hoj, a-hoj, a-hoj!

Z tych kwiatów koloru stu róż
Jest ogród pogody i burz,
A morze to atłas
Pogiętych od światła
Zwierciadeł, co mienią się drżąc.
Niejeden...

Lecz może się zdarzyć, że raz
Nie wrócą okręty do baz.
Krwawymi kwiatami
Zakwita czasami
To morze, co patrzy im w twarz.
A-hoj, a-hoj, a-hoj!

Lecz nawet noc czarna jak śmierć,
Błękitne źrenice ma swe.
Toń mórz jest niebieska,
Bo zawsze ktoś czeka
I tęskniąc wybiega na strąd.
Niejeden...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.