Słowa i muzyka: Lucjusz Michał Kowalczyk

Gdy tylko nasz okręt opuścił swój port
I wyszedł na wielką wodę,
To zaraz za główką pojawił się sztorm
Kolejną nam dając przygodę.

Zadrżała załoga i maszty, i kil,
I żagle ze strachu zadrżały,
I tylko dwa bloki nie bały się, i
Wesoło sobie skrzypiały.

Ref.: I-hi..., i-hi... i śmiały się bloki,
I-hi..., i-hi... z tej fali wysokiej.

Zatrzęsły się szekle, zadygotał fał,
Kabestan zadzwonił zębami,
Bo pełen był obaw i spytać by chciał,
Co będzie, ach co będzie z nami?

I maszty omdlałe ugięły się aż,
Choć zawsze tak dumnie stoją.
Tak strasznie i groźnie jest tu cały czas,
A bloki się wcale nie boją.

ref...

Kolejną nauczkę znów życie nam da,
Gdy sztorm nas wypuści z tej matni.
Naprawdę się śmieje ten każdy, kto zna,
Kto śmiechu zażywa ostatni.

I poszły za burtę dwa bloki, co tak
Z uciechy w sztormie pękały,
I bosman dwa nowe zawiesił pod sztag,
Bo tamte się porozwalały.

ref...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.