Przechodziłeś kiedyś pośród wzgórz, słyszałeś mewy krzyk, Nad głową czarny kruk jak noc, posępny, dziki, zły, A w dole purpurowy wrzos, z nad morza zimny wiatr - W ten dzień swój krwawy topór ostrzył kat.
Odkąd Anglik wziął nam ziemię, nasz żywot stał się psi, Wielu z nas chwyciło oręż, swój waleczny naród strzec. To żelaznej woli ludzie, bez strachu szli na śmierć, By znów zieloną wyspę wolną mieć.
Ref.: Bądź przeklęty, angielski łotrze, któryś wysłał wojska swe, Obyś zgnił w czeluściach piekieł za przelaną naszą krew. Za nieszczęścia naszych przodków, którym wziąłeś wolność, cześć, Obyś zdechł, niech diabli wezmą Cię!
O jednym dziś zaśpiewam wam, dzielny żeglarz z małej wsi, Po kres swych dni bił się z Angolem, by katu głowę dać. To jego statek siał zagładę, a ludzie w ogień szli, Irlandii wciąż niósł flagę, młody Ned z nadmorskiej wsi.
Choć zabraliście nasze domy, wzięliście nasz kraj, Walczycie z naszym duchem, lecz zwycięstwo nigdy wam. Miłość do Irlandii starej w sercu zawsze będzie tkwić, Zawsze znajdą się tak wielcy, jak Ned z nadmorskiej wsi.
ref...
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|