Znów to czuje, ja między dwiema planetami.
I nie mogę nigdzie stanąć, bo mnie to zatraci.
Kolejny labirynt, setka pokus i brak znaków.
Droga życiowa, skrzyżowanie bez drogowskazów.
Kilka tych browarów dzisiaj pieczętuje przeszłość.
Rap w uszach. Jesteśmy tu, by przez noc przebrnąć.
Wszystko jedno, na odległość szukam głupich przyczyn
A skutki, słuchaj, liczę póki mam w sobie siły.
Liczę winy, kurwa, jestem jak nabita lufka.
Chyba muszę się wypalić, by szczęście innym móc dać.
Rzuć słowa na pożarcie, ukamienuj mnie rapem.
Nie jestem już dzieciakiem i nie zmartwychwstanę.
Ale wcale nie zmieniłam się przez tych lat parę.
Nadal zgrywam manianę, kiedy sobie nie radzę.
Ale myślę o tym stale, głowa boli mnie od ran już.
I kolejny raz : panie za zdrowie panów!

Takie życie, znów mijam się z nim w progu jak co dnia.
I nie wiem, kiedy znajdę czas, by się z nim przywitać.
Nie z przyzwyczajenia, nie przypadkiem, nie mimochodem.
Tylko ku spełnieniu bijąc piony w drodze.
Wychodzę naprzeciw sobie, a siebie nie znam.
Ocean bez dna, nic go nie wypełnia ??? to ja.
Oddycham, a powietrza brak od dawna.
Da się żyć, nawet gdy rap gra jedynego kochanka.
Oddycham kurwa, życie jak wypita wódka.
Od dawna mam już dosyć, a szukam kropel u dna.
Nie lecz mnie z uczucia, nie lecz z braku moralności.
Świat fobii. Po północy mamy prawo to robić.
Unieś browar w górę, pobłogosław miejski murek.
My, śmieszni królowie. Wiecznie wolni, a bez królestw.
Byle nie ulec. A wiesz, nieraz było tak już.
Więc kolejny raz : panie za zdrowie panów!

Żal za grzechy, słuchaj, nie pamiętam, nie żałuję.
Wyrzuty sumienia, kiedyś tak, dzisiaj ich nie czuję.
Wiem, że nie rozumiesz. Chorych pragnień mania.
Noc nie daje snu, kreśląc napisy na ścianach.
Noc to dzisiaj banał, a znów dzwonię aby wyjść stąd.
Proszę, wyjdź ze mną na miasto, nie mogę tego udźwignąć.
Nad losu doliną młodością pokrzepię honor.
Analizuj każde słowo, gdy stoję tutaj przed tobą.
Żadna nowość kurwa, świat jest jak głupia kreskówka.
Ktoś napisał mój scenariusz, a ja to tylko figurka.
Możesz mi zaufać, odebrać dym z mego płuca.
Znowu jestem na granicy, nie chcę już tego odczuwać.
Może to kolejna próba, może szaleńczy opór.
Martwa tutaj stoję, kurwa, stoję tak od roku.
Spoko, daj już spokój. Dalej pij i nic nie planuj.
Ten ostatni raz : panie za zdrowie panów!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.