I. Do przepaści tyłem stał, za plecami rosła śmierć. Jeden krok fałszywy ruch – podróż w niezgłębiony cień. Z krwi i łez był jego dom, którego dziś mu nie jest brak. Do przyszłości drogę zna lecz mu w oczy wieje wiatr!
II. Ponad głową zawieszony miecz, na cienkim włosie ostrza błysk. Z kruchej gliny człowiek jest, nic nie warte jego sny. W doczesności wieczność tkwi – marne życia przekłamanie. Do przeszłości zatrzaśnięte drzwi, próżne do niej powracanie!
Ref: Do przodu rzeki płynie toń. Nie wracaj jej, nie płyń pod prąd! Do przodu mknie zdyszany czas! Tak niewiele go jeszcze masz!
III. W doczesności wieczność mrze, przygnieciona codziennością. Na jeden raz zrobiony człek, naznaczony znikomością!
Ref: Do przodu rzeki płynie toń. Nie wracaj jej, nie płyń pod prąd! Do przodu mknie zdyszany czas! Tak niewiele go jeszcze masz!Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
