---

Zwrotka:
Często widzisz na mej twarzy krople szkła
Pytasz czemu tak… lecz sam to szkło w oczach masz.
Całe życie dźwigach marzeń swoich wór,
Choć tak pięknych, niezwykłych – wciąż walisz głową w mur…

Pamiętasz jeszcze gdy do twarzy było nam,
Z tym wielkim, cudnym światem i wolniej jakby płynął czas.
Nieba błękit, zieleń traw, ludzki śmiech –
Tajemna przyszłości ścieżka, nadzieja krzepiąca mnie.

Refren:
Świat skurczył się i zmalał, w naszych dłoniach mieści się.
I wcale nie jest taki, jaki był w moim śnie!
Naiwnych choć żarliwych pytań już dawno minął wiek.
I mówię Ci nie jest tak jak było w moim śnie!

Zwrotka:
Często lecisz w stronę światła naga jak ćma.
Pytam czemu tak… choć wszystko przecież mówi moja twarz.
Całe życie czekasz w kolejce po cud
Tak wiele jest ciągle tam – Ty wciąż jesteś tu…

Pamiętasz jeszcze co ktoś kiedyś mówił nam?
,, Bądź Wierny Idź”. Zasypiamy swoje życia w snach…
Czy piękno to swoje serce na dłoni nieść?
Czy spalić ten cały świat i od nowa go wznieść?

Refren:
Świat skurczył się i zmalał, w naszych dłoniach mieści się.
I wcale nie jest taki, jaki był w moim śnie!
Naiwnych choć żarliwych pytań już dawno minął wiek.
I mówię Ci nie jest tak jak było w moim śnie!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.