---

Oto już ucichła wrzawa,
zamilkli wszyscy w krąg, niejeden z trwogi zbladł.
Głuche milczenie, wtem na arenie
wzbiła się kurzawa – dziki zwierz wypadł zza krat!

Rogów cios i koń zraniony
na piasku leży, razem z nim pikador padł.
„Ach, brawo!” – krzyczy tłum podniecony,
jeszcze jeden cios i zwierzę znów pędzi jak wiatr!

Potrząsa łbem ta bestia dzika,
przed siebie gna, swój ślad spienioną znacząc krwią.
Zamarł tłum, serce strach przenika…
Teraz okaż dzielność swą!
A więc! Do boju! A więc! A więc! Aaa!

Śmiało, do boju, torero,
chwyć w dzielną dłoń groźną swą broń!
Pomnij, że piękne dziewczę w chwili tej
czule z dala spoziera, miłości pragnąc twej,
miłości twej, miłości pragnąc twej!

(Śmiało, na bój, torero,)
(chwyć w mocną dłoń groźną swą broń!)
Pomnij, że piękne dziewczę w chwili tej
czule z dala spoziera, miłości pragnąc twej,
miłości twej, miłości pragnąc twej!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.