Taki kraj, gdzie ludzie powiadają, że jednego życia człowiekowi mało by ogarnąć te przestrzenie, w górze niebo, w dole ziemię, żeby w jednym zdaniu zamknąć wiele słów. Żeby chcieć i żeby umieć i wybaczać, i zrozumieć, i z podziwem chylić kapelusze z głów.
Taki kraj, gdzie pięknie się umiera, gdzie uczynią drania z bohatera. Gdzie nie liczą krwi przelanej; tu, gdzie popiół, tu gdzie diament i brzozowy krzyż pośród polnych dróg. Tu historia nadal boli, tu się rana długo goi. Tu ojczyzna, honor, tutaj Bóg!
Widzisz, to taki kraj: czasem da nam wszystko, czasem prawie nic Widać w to mi graj, bo pomimo tego chce się tutaj żyć!
Taki kraj, gdzie pamięć i szacunek, gdzie poświęcić trzeba coś, żeby zrozumieć. W nocnej ciszy milkną głosy, gdy się ważą ludzkie losy, i dla brata pisze brat żałobny tren; gdzie niełatwo jest się przyznać, czym jest wiara, czym ojczyzna; gdzie szczęśliwy ten, kto śni spokojny sen.
Widzisz, to taki kraj: czasem da nam wszystko, czasem prawie nic Widać w to mi graj, bo pomimo tego chce się tutaj żyć! Widzisz, to taki kraj: czasem da nam wszystko, czasem prawie nic Widać w to mi graj, bo pomimo tego chce się tutaj żyć! Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|