Ulotna jesteś, jak zielony promyk, Co błyszczy, jak diamentu blask. Tak trudno, trudno to zrozumieć I o cierpliwość trudno, trudno tak.
Nie o to chodzi, by coś mówić, Gdy w uniesieniu serce trwa. Nie łatwo z serca swego zrzucić, Niepokojący swój własny, cichy żal.
Ref.: Ale Ja - do radości wielkich bram, Chciałbym razem z tobą iść. By nie stracić sensu naszych dni I odnaleźć wiarę, wiarę. Która trwa. 4x
Ta chwila, jest nam dana w dobrym czasie, Bo między nami wyrósł mur. Niepokój zjawia się i kradnie, Prawdziwość gestów, głębię słów.
I wybacz, że są takie chwile, Gdy z sił opadam, gubię się. Czy warto płacić taką cenę, By znaleźć jeden jasny dzień, nasz dzień!
Ref.: Ale Ja - do radości wielkich bram, Chciałbym razem z tobą iść. By nie stracić sensu naszych dni I odnaleźć wiarę, wiarę, Która trwa!
(c) 1998 Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|