Ostatnie światło w oknie dogasa,
Księżyc usypia miasto z plasteliny.
Miał dziwne i długie, poszarpane włosy,
Na ustach smak wolności nierealnej.
Nie pytał dlaczego, bo wiedział na swój sposób,
Egoizm był mu obcy, nie lubił narkotyków.
Miał w dupie konwenanse głoszone przez idiotów,
Był po prostu bohaterem takim jak nie wielu.

Ref: 6 krótkich lat
23 kłute rany
Płacz matki i żal
3 lata w zawieszeniu

Utopił się w otchłani trzech łysych cieni,
Chcieli drobne, telefon, jakieś szlugi.
Nie wiedział że przeżywa ostatnie w życiu chwile,
Nie spełni się marzenie nie pojedzie do Hiszpanii.
Odejdzie w zapomnienie kolejny nieznany.
Cios w głowę do światła go przybliżył,
Agonia trwała krótko, nie powiedział ani słowa.
Szesnaście krótkich lat, taka była jego droga...

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.