Que tiempo dulce y que vivir Muy en silencio en la penumbra Verte durmiendo al lado mío Y así hacer dueña del mundo La noche quieta tenía lluvia
Y me gustaba ver llover Sintiendo próximo tu cuerpo Que descansaba encogido Me parecías tan pequeño Yo te besaba muy suavemente
No habrá una puerta en esta tierra Que si la abro pueda darme Una migaja de consuelo Una manera de olvidarte Una esperanza que agarro
No habrá un lugar para esconder No habrá no habrá en esta tierra Que abandonar este dolor Que me hace ver como tan negro
No habrá alegría que reír No habrá no habrá en esta tierra Mi amor jamás te olvidare Se me acabo la primavera
No habrá jamás No habrá no habrá
Yo casualmente andaba a ti Cuando viniste por tus cosas Nunca pedí ver tu partida Y sin embargo tuve que verte Con la tristeza de un hasta nunca
No habrá una puerta en esta tierra Que si la abro pueda darme Una migaja de consuelo Una manera de olvidarte Una esperanza que agarro
No habrá un lugar para esconder No habrá no habrá en esta tierra Que abandonar este dolor Que me hace ver como tan negro
No habrá alegría que reír No habrá no habrá en esta tierra Mi amor jamás te olvidare Se me acabo la primavera
No habrá no habrá No habrá no habrá Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|