Świat chyba tak usypia nas Bo chcieliśmy tylko biec, głusi na potrzeby serc Teraz czas, wrócić do tych starych zdjęć Które w pudle zamknął lęk, przed utratą nowych szans
Jeśli to nasz dom, zdeptaliśmy go Przecież to nasz schron, mamy tylko to
Czy zapłaczesz kiedy znowu spadnie deszcz? Czy docenisz to, że jeszcze pada śnieg? Nowe Słońce wyjdzie ponad nami Przyjdzie spokój, na który czkamy Krople biją o te serca szklane Mamy siebie, a więc żyjmy razem Trzeba zwolnić by przywitać dzień Trzeba kochać, żeby złapać tlen
Nad chmurą myśli nowy sens Nigdy nie poddawać się, dbać o swoją świata część Ty i ja, to zbiorowa siła serc, Która dziś rozproszy cień, która mieszka w każdym z nasTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
