---

Światła rozmyte nad żywą już czernią,
trwożą się czując wielki strach.
Kroczę wśród ulic poszukując sedno,
a za barierą wpływów miejski gmach

Otacza mnie okrutna profanacja,
Potęgowana pielgrzymką złych słów,
Wszystko w swej własnej ewakuacji,
Lecz nie ucieknie powodem brak tchu.

Jedyne co słyszę to dźwięk odbijanych kropel,
od parapetów, zabrudzonych szyb.
W rogu kamienic, za powodów płotem
Starsza kobieta nie chcę już żyć, nie !

Otacza mnie okrutna profanacja,
Potęgowana pielgrzymką złych słów,
Wszystko w swej własnej ewakuacji,
Lecz nie ucieknie powodem brak tchu.

I nawet jeżeli upadnę
I żal odrzuć na bok
Mimo wewnętrznej tortury,
Nie ufaj nocy nie !

Otacza mnie okrutna profanacja,
Potęgowana pielgrzymką złych słów,
Wszystko w swej własnej ewakuacji,
Lecz nie ucieknie powodem brak tchu.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.