Ref:
białe białe buty uwalone błotem
wale wódę, między kowadłem a młotem
Ciągle pada deszcz na betonie
Moja zapalara płonie płonie
płonie plonieeeee

huśtawka to moje życie
od małego do dużego
zebrałem wszystkie życia
by pocieszyć swoje ego

Morda cieszy mnie żartami
nie zależy czas i miejsce
Karu wali szlugami
ona jest tak dziecięca

kto ogarnie ten ogarnie
lepsza bez oparcia
gadałem z nią na marnie
lecz ma duże zawarcie

wnętrze jest ważniejsze od wszystkiego
nawet jak jest zajebista, nie chce być bez niego
oko oko oko oko kółko krzyżyk gramy
wyrzuciła mnie z jej piaskownicy mama

Ref:
białe białe buty uwalone błotem
wale wódę, między kowadłem a młotem
Ciągle pada deszcz na betonie
Moja zapalara płonie płonie
płonie plonieeeee

życie przypomina mi plac zabaw w deszcz
włażąc w krzaki znowu ciebie gryzie kleszcz
wchodzisz na zjeżdżalnie a na dole mokro
i popisane wszystko w stylu rokoko

nie stopuje nigdy, nawet jak ma dwa kółka
chciała czwórkę, ale zapomniała rurkę
moje życie nie jest w górkę, ja chce tylko córkę
nie przeszkadza nie złamana furtka usłyszę od niej tylko jedną nutkę

Jeden tylko raz rozpędziłem się za mocno
trzeci rok upomina mi to odcisk
dziewięć lat myśle o niej każdą nocką
sam wszystko zjebałem, ten jedyny pocisk

było to za dobre, rozkręciła się za bardzo
Nie było jednak mądre, pożegnać się z tą pracą
O której marzyła jednak codziennie
Kręcić całe życie się z nim w cieniu

Ref:
białe białe buty uwalone błotem
wale wódę, między kowadłem a młotem
Ciągle pada deszcz na betonie
Moja zapalara płonie płonie
płonie plonieeeee

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.