Við fallegan fuglasöng
í fannhvíta katlinum sýður.
Nóttin hún var nógu löng
og nálægur særinn hann bíður.

Í roki og rigningu rær
upp raust sína hefur.
Hjartsláttur nú hraðar slær
og hafstraumur í gefur.

Með von hann hristir vanmáttin af
veit ei hvar hann lendir.
Kænan hún dró hann djúpt, djúpt í kaf
kröftugan sjómann margt hendir.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.