Nas lonxanas terras da eterna maxia O destino navega pola claras do equilibrio A xustiza rexe os camiños dos homes valentes A sabiduría alumea os enredos das immortais almas Mais os mortos en vida pola ignorancia Con artimañas sembran a discordia O druida acode a eles coa realidade Mais a súa verdade será traicionada Os bosques morren baixo o frío Un manto de pálida neve abraza os corpos Negras sombras cobren a claridade Comeza a era do eterno xeo Silencio... Mais no recóndito dos non dormidos Agóchase o tesouro máis preciado Aquel que ós catro ventos contaba o elexido Aquel que coñecen como luz eterna dos valerosos.. A liberdade...Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
