X / Xerión / Choiva nas pedras da Citania
Colto polas rúua escuras Alumeadas pola choiva que enfeitiza As pedras labradas no silencio De música de cinsas que se esvaen Cultivo o baleiro nesta vida Onde a nada reina con sinxela Decadencia de futuras promesas E a fraga acolle a miña ialma Non pregunto, pois non me gustan As respostas que os defensores Do Eterno Destiño claman Coma verdades velenosas e brancas A choiva que como bágoas Molla o meu pensamento Agocha o coñecemento Que se derrama inexorable No ignorancia... Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |