Montes escarpados rachan o horizonte Mentres as néboas nos envolven paseniña No noso ascenso cara o cumio De pedras que sobreviven ao esquecemento A vella lareira nos acolle Entre cuncas de barro avellentado Polo tempo que nada nos perdoa Mais que mellora o nobre viño arlleiro As lendas saen da boca Do vello bardo Ulfxurz Mornas lembranzas de antigos reinos Que se somerxen na ialba Do lume que esmorece E nos retorna cara O circulo nai...Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.