Mówiłem coś... Sam nie wiem już Tłumiłem złość... Znów zetrę kurz Im więcej mam, tym więcej pragnę, choć już umiem to doceniać I pędze tak by miejsce znaleźć swe w tym tłumie obok plejad Ciągle chcę więcej, robię więc przerwe I czekam na moment w którym spojrzę światu w oczy i rozerwe pętle Dobrze, że jesteś, chodź ze mną w bezkres Bo zapominam kochanie dzięki tobie jak gorące bywają płomienie w piekle Ale bywam zimny... Dwa języki, coś o tym nawijał Diset Stale skrywam krzywdy które nikim będąc odczuwałem przez życie A kim jestem dzisiaj? Wokół krzyki, czy to kurwa chciałem słyszeć? Weź się przyzwyczaj, mówią, śmieszne, mylą jawę i sen A ja dość już mam ich spojrzeń, kurwa Ich jedyny problem to gdzie się wybrać, jak się dobrze ubrać A ja chcę czegoś więcej, niż szare barwy Chcę stale prawdy, zalew kłamstw ich niszczy mnie na amen, starczy
PIERDOLONE FAJERWERKI NA CZARNYM NIEBIE TYLKO MY... MY... CHOĆ O NAS NIKT NIE WIE CHOCIAŻ NIKT NIE WIE O TYM CO PRAWDZIWE FAJERWERKI TEJ NOCY UJRZĄ PRZEZ SZYBĘ PIERDOLONE FAJERWERKI I MARTWY ŚWIAT JEDEN OKROPNIE WIELKI KRAJOBRAZ STRAT I TYLKO MY MAMY MOC, BY ROZJAŚNIĆ CZERŃ DWA ŚWIATŁA, JEDNA NOC POŚRÓD MARTWYCH SERC
Mam już serio dosyć, tej pustki, chłodu Wokół zimne głosy, to ludzki ogół Wokół sama apatia i marazm i staram się zmienić coś Choć dana ofiara to nadal zostaje... ślepy los Gdy gasną światła i rosną źrenice, to ciemność nie ma tu nic do rzeczy To strach narasta i głośno wciąż krzyczę, chodź ze mną, teraz ku wizjom pięknym I otwórz powieki, rozluźnij dłonie, na nieboskłonie nie zrani nas nikt A świat jest kaleki, przez paranoje nie chce nas donieść do krain dalszych Chcę jasnej nocy... Światła, lecz ciszy Chcę patrzeć w oczy... Twoje, nie liczyć Już nigdy tych dni ani godzin... Zapomniec o świecie Bo tylko przy Tobie w głowie się rodzi ta myśl o sukcesie Tak pięknie świecisz... Nie gaśnij, proszę Niech nieśmiertelnym... Się stanie płomień I daj mi uśmiech... Nic więcej nie chcę Ostatnim kursem... Jest przestrzeń we śnie
Ostatnim impulsem jaki tu czuć chcę jest tylko i wyłącznie Twój oddech I dzisiaj nie usnę myśląc o jutrze, bo ono napawa wciąż dumą mnie I z każdym dniem chcę więcej światła... Więcej płomieni By ta szansa nigdy nie przepadła... Tercet zgodnie mi Dyktuje te ścieżki, to serce, to rozum, to te niejasne doświadczenia I chcę być wielki, nie tylko na pozór, bo świat się tutaj od lat zmienia A ja nie chcę stopować... Chcę wyprzedzić kurwę I będę próbować, już moja w tym głowa, by w czyny zmienić słowa, nim umrę
PIERDOLONE FAJERWERKI NA CZARNYM NIEBIE TYLKO MY... MY... CHOĆ O NAS NIKT NIE WIE CHOCIAŻ NIKT NIE WIE O TYM CO PRAWDZIWE FAJERWERKI TEJ NOCY UJRZĄ PRZEZ SZYBĘ PIERDOLONE FAJERWERKI I MARTWY ŚWIAT JEDEN OKROPNIE WIELKI KRAJOBRAZ STRAT I TYLKO MY MAMY MOC, BY ROZJAŚNIĆ CZERŃ DWA ŚWIATŁA, JEDNA NOC POŚRÓD MARTWYCH SERCTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
