Zawinięte w kłębek drogi liczą na swój czas, Zamieniony w wielkie słońce dzień powoli gasł.
Chyba już czas wracać do domu. W słońcu się chyli wierzbiny liść. Chyba już czas wracać do domu. W ciszy powrotu tak iść i iść.
Po zielonej, mokrej ziemi głośniej śpiewa wiatr. By najkrótszą drogę wybrać wróży z liści kart.
Chyba już czas wracać do domu...
Światło dnia już pobłądziło w drzewach i na ścieżce. Nie okryty mrokiem został tylko wyraz „jeszcze”.
Chyba już czas wracać do domu... Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|