Tu w dolinach wstaje mgłą wilgotny dzień. Szczyty ogniem płoną, stoki kryje cień. Mokre rosą trawy wypatrują dnia, ciepła, które pierwszy słońca promień da.
Cicho potok gada, gwarzy pośród skał o tym deszczu, co z chmury trochę wody dał. Świerki zapatrzone w horyzontu kres, głowy pragną wysoko jak najwyżej wznieść.
Serenadą świerszczy, kaskadami gwiazd noc w zadumie kroczy mroku ścieląc płaszcz. Wielkim Wozem księżyc rusza na swój szlak, pozłocistym sierpem gasi lampy dnia.
Cicho potok gada...Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
