Wieje wiatr po mojej drodze, wieje wiatrem prosto w twarz
Nie zostało nic na sprzedaż, czas mi wdziać jesienny płaszcz
Wieje wiatr, pod powiekami leżą ciężkie ziarna snu
Jeszcze dzisiaj trzeba odejść, rozmyć się w deszczowym dniu


Nie zadźwięczą w tym pokoju echa kiedyś ważnych słów
Razem z wiatrem uleciała garść ostatnich barwnych snów
Garść ostatnich barwnych znaczeń, mój bankrucki cały kram
Nic do kupna, nic na sprzedaż, dziś galeria pustych ram


W moim płaszczu dziur zbyt wiele by starczyło na nie łat
Nie załatam ich nadzieją, gdzieś straciłem po niej ślad
Gdzieś na peryferiach zdarzeń zamykane trzasną drzwi
Niewyraźna smuga światła zniknie w tłumie przeszłych dni

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.