I oto nadeszła pora Czernienia traw zżętych. Pozostał za nami Kosmos jesienny. Przyszło nam u drogowskazu Z napisem „donikąd” stanąć, A w nas słowa jak ptaki zmoknięte, A w nas myśli strachliwe jak zając.
I oto czas nadchodzi Wyjaśnień niezbędnych. Stoimy obok, chociaż Na wyciągnięcie ręki. Żeby choć chwila niewielka, By spokój znowu znaleźć, Lecz w nas słowa jak ptaki zmoknięte, Lecz w nas myśli strachliwe jak zając.
I oto, popatrzmy tylko – Stoimy na rozdrożu, Z którego każde odejść Osobną drogą może. I każde z nas obce pośród Stron świata wybierając, Bo w nas słowa jak ptaki zmoknięte, Bo w nas myśli strachliwe jak zając.
A tyle drogi przed nami, Tyle światów przed nami, A tyle pieśni, Jeszcze tyle pieśni przed nami.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.