Kiedy światu się zdawało, Że na zawsze starta z map, Że nie złoży nikt jej w całość, Że nie wydrze z wrażych łap, Polski żołnierz w obcej stronie, Na Europy krańcu gdzieś Bijąc wroga tęsknił do niej I układał taką pieśń.
Póki Polska żyje w nas, Póty nie zginie. Orzeł Biały jeszcze raz Skrzydła rozwinie. Jeszcze zerwie pęta z nóg Gotów do lotu. Jeszcze zabrzmi złoty róg.
Bądź gotów, bądź gotów! Dawno ścichło rżenie koni. Rozwiał się bitewny kurz. Szczęk stalowy białej broni Do historii przeszedł już I odeszli z tamtym wojskiem Na niebieskiej trąbki zew Ci, co śnili wolną Polskę Zostawiając nam ten śpiew.
Póki Polska żyje w nas... Dziś Europa znów jest z nami I z pomocą skora biec, Ale wolnej Polski granic Polski żołnierz musi strzec I dochować musi wiary Tym, co dali za nią krew,
Nieść wysoko ich sztandary I pamiętać tamten śpiew. Póki Polska żyje w nas, Póty nie zginie...Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
