Patrzę w zadeszczone okno,
W zapłakany deszczem świat.
Coś zasnęło, coś przepadło
Życie powiedziało: „mat”.

Pokój, krzesło, proza życia
Pada deszcz, czy moje łzy?
Jak tu wyjść, żeby nie zmoknąć
Czy odwagi dziś wystarczy mi?

Ref.
Pada deszcz, słone łzy
Czy przestanie padać dziś?
Kilka słów, jakiś gest
I przestanie padać deszcz.

Słone łzy, pada deszcz
Cały w deszczu piszę wiersz
Tylko wiersz, deszcz i łzy
Tylko to zostało mi

Na ulicy szaro, pusto
Mokry wieczór objął mnie
Gwiazdy niczym kocie oczy
W kałużach przeglądają się.

Cały świat jak z deszczu kropli
Wszystkie moje noce, dni
Autobus linii „0”
Choć spóźniony, uciekł mi.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.