Moja kochanka jest bardzo brzydka
Biała jak papier, usta zsiniałe
Ale że z dobrym sercem kobitka
Więc zamieszkałem u niej na stałe

Moja kochanka - nie śmiać się proszę -
Nosi pończoszki grube, zrudziałe
Zamiast bucików wdziewa kalosze
Na opuchnięte nóżki zbolałe

Moja kochanka żyje miłością
To nie umniejsza wcale jej biedy
Tanio sprzedaje miłość swym gościom
Mnie, naturalnie, kocha na kredyt

Czasem zarzuci chustkę na główkę
I gdzieś na miasto w noc się wynosi
A gdy powróci, da mi złotówkę
Lub papierosa dla mnie wyprosi

Po co wychodzi w noc na ulicę
Kto by tam takich dochodził rzeczy
Ptaki niebieskie, jawnogrzesznice
Pono sam Pan Bóg miewa w swej pieczy

Ja opowiadam jej bajki, dziwy
Ona mnie swoim królem nazywa
I taki wtedy jestem szczęśliwy
I taka ona wtedy szczęśliwa

Moja kochanka, moja brzydula
Smutne piosenki do snu mi śpiewa
A kiedy płaczę, to mnie otula
Gdy marznę, ciałem mnie swym ogrzewa

Tak mi jest dobrze u mej brzyduli
Kiedy ją całą czuję przy sobie
Za to ją wezmę w jednej koszuli
Gdy tylko forsy trochę zarobię

Sprawimy sobie uczciwe gody
Bez księdza, świadków i bez kościoła
I tylko panna, tylko pan młody
Do biesiadnego zasiędą stoła

Kupię jej wino mocne, choć tanie
W jej biedne usta do krwi się wpiję
I nim jesienny zły dzień nastanie
Ja się z brzydulą na śmierć zapiję

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.