Są w życiu takie chwile,
znają je wszystkie żony,
takie chwile łaskawe
dla pomysłów szalonych,
i właśnie w takich chwilach
przemyka mi przez głowę,
by eksperymentalnie
stworzyć dwuosobowe

Towarzystwo Przyjaźni,
Towarzystwo Przyjaźni
Męża z Żoną,
by się dłużej nie drażnić,
kłótni stan unieważnić
założone.
Prezesów dwoje: ja i ty, kochanie,
robiło sobie by co dnia zebranie,
by - w zrozumienia pełnej atmosferze -
pogadać szczerze i pomilczeć szczerze.
W Towarzystwie Przyjaźni,
Towarzystwie Przyjaźni Męża z Żoną,
w którym całkiem poważnie,
w którym całkiem poważnie
uchwalono,
że uśmiech, co się dotąd zjawiał rzadko,
jest dobrowolną i codzienną składką
i że możliwe są, wieszczu Adamie,
w małżeńskim stanie - przyjaźń i kochanie...

Gdyby tak lat choć parę
przeżyła nasza para,
powinni dać nam za to
Nobla albo Oscara.
Jest druga po północy,
ucichły już tramwaje,
a ja przecieram oczy,
a mnie zasnąć nie daje

Towarzystwo Przyjaźni,
Towarzystwo Przyjaźni
Męża z Żoną,
siłą mej wyobraźni,
siłą mej wyobraźni
utworzone.
Tak mało trzeba, miły, by je stworzyć,
codziennym drobnym smutkom kres położyć,
zrozumieć troski serca kobiecego,
być jednocześnie mężem i kolegą.
W Towarzystwie Przyjaźni,
Towarzystwie Przyjaźni Męża z Żoną,
w którym całkiem wyraźnie,
w którym całkiem wyraźnie
dowiedziono,
że oto mogą się w małżeńskim stanie
spotkać ze sobą przyjaźń i kochanie,
i koleżeństwo, i uczucie tkliwe...
Tylko że to jest absolutnie niemożliwe!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.