Przyjechał do Lwowa akrobata-mucha,
Spadł z dachu na ziemi i wyzionął ducha.

Chciał pokazać ludziom, jak on umie zwinnie
Drapać się po gzymsie i chodzić po rynnie

Chciał pokazać ludziom, że trudności ni ma
I na gładkim murze jak mucha się trzyma.

Chciał się popisywać za bilety wstępu
I najadł się wstydu, i narobił sztempu.

Wlazł na Teliczkową bez poczucia strachu,
Minął drugie piętro, już był blisko dachu.

Wszyscy dech zaparli, cisza była głucha,
Bo on rzeczywiście istny człowiek-mucha.

Czy on się poślizgnął, czy się tynk obruszył?
Czy się chwycił gzymsu, a gzyms się wykruszył

Nagle z krzykiem leciał w dół, na łeb, na szyję
Ratujcie mnie ludzie, taż ja się zabiję!

Krzyczał przeraźliwie i w połowie krzyku
Trachnął w/Wpadł na bruk – i został leżeć, na chodniku.

Przyjechał do Lwowa akrobata-mucha,
Wlazł na Teliczkową i wyzionął ducha

Tak się zakończyło straszne widowisko.
Nie drap się wysoko, to nie spadniesz nisko.

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.