Rozszyfruj mnie, zdemaskuj blef nie dowierzając unieś swą brew Podejdź i sprawdź, co w rękach mam Zburz jednym ruchem jak domek z kart Starasz się zasnąć, zanim zrobi się znów jasno Wciąż wierzysz, że przejrzałaś mnie A patrząc z bliska widzisz najmniej
Życie jest małą ściemniarą, Wróblicą, wygą cwaniarą Plącze nam nogi i mówi: Idź! Nie wierz, nie ufaj mi Życie jest małą ściemniarą, francą, wróblicą, cwaniarą. Plącze nam nogi i mówi: Idź! Wkręceni w zgubną nić Wkręceni w zgubną nić
Padał deszcz, tak jak dziś Miałaś uchylone drzwi, Stałem w nich niczym pies, W zębach niosąc bukiet ściem. Zatrzasnęłaś je na klucz Wystawiłaś mnie na bruk Choć rację masz, że nie znasz mnie. Jak mogłaś tak dać wkręcić się?
Życie jest małą ściemniarą, Wróblicą, wygą cwaniarą Plącze nam nogi i mówi: Idź! Nie wierz, nie ufaj mi Życie jest małą ściemniarą, francą, wróblicą, cwaniarą. Plącze nam nogi i mówi: Idź! Wkręceni w zgubną nić
Wkręceni /3x
Życie jest małą ściemniarą, Wróblicą, wygą cwaniarą Plącze nam nogi i mówi: Idź! Nie wierz, nie ufaj mi Życie jest małą ściemniarą, francą, wróblicą, cwaniarą. Plącze nam nogi i mówi: Idź! Wkręceni w zgubną nićTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
