1.Patrzę na Tego gościa co ma Wciąż za mało! Chce być kimś Wreszcie dobry być w czymś To za mało! Po kim ma, takie roszczenia? Ciągle gra, słabe wrażenia
MNIE i MOJE JA i MÓJ To typowy Syndrom Twój
Ref. Delikatny bardzo kruchy Płatek Śniegu już pod butem Znów szybuje ma marzenia Dawne przecież to wspomnienia Gdy emocje już opadną Spada aż do końca na dno Nie ma wsparcia nie ma sił Nie pomoże więcej nikt.
2.Jego sprawy Mają być w centrum uwagi Egoista! Wyjątkowy W każdym calu posągowy Ateista! Jak to jest, być jak na wietrze? Na to też, wciąż czeka jeszczeTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.