Taa, dla nich to zły omen, ci co zapomnieli w moment - jeden strzał w głowę, idzie nowe WL, wir kommen. Jak rap z kodem, nic nie powiem wprost, idź z Bogiem, każdy wers jak spowiedź, powiedz co ty wiesz o mnie? Mam dość wspomnień, jak tysiąc serc skutych lodem, dźwigam ten los upodleń, igram z ogniem a wciąż łapię oddech na głos pokoleń, w tym kole z cierni co w oczy kole, i w porę krzyczę auf wiedersehen im. Ta noc dopełni fatum, rozpylona jak werniks na płótnach ich dramatu, już nie czuję jutra, jakby oswojony z bólem, jakbym wycierał tą duszę w Twoją skórę tym piórem, Ty, jak krew czujesz zemstę, składam ręce na twym sercu, oddychasz moim powietrzem. Jestem miejscem wreszcie, rysuje odciski palców na twym karku jednym cięciem, WL - bierzcie i jedzcie.
[Ref] Poczytam Ci z moich snów, choć są gorzkie jak Twoje, zdejmij noc z moich powiek, choć nie boję się już, to jeszcze nie koniec, nawet pustka płonie we mnie, druga strona lustra pęknie, i jest to obojętne już. Poczytam Ci z moich oczu, choć znasz je na pamięć, nasze serca noszą znamię, zimne jak kamień, wciąż niezrozumiane dla wielu, nasze wersy jak serum, na ten brak reguł.
[Osa] Poczuj przełom! Weź głęboki oddech! Zbyt pochopnie, wręcz samotnie, by móc przejąć, tą grę, zanim przerwę więzy, możesz trzymać mnie za słowo, nie ciągnij mnie za język. Nim pożegnam się ze sceną, chcesz porównań kurwa? To Cię zrównam z ziemią! Czuję niemoc, pewien kary, nie zbrodni, nigdy nie dałem im wiary, są wiary nie godni, Flow jak podmuch, wyraz mordu w afekcie, w każdym aspekcie modłów gdy dogasa podium, to delirium, kiedy gniew tnie powietrze, kiedy krew pompuje serce a ja stoję w ogniu, Chciałem więcej! Dziś to obojętne mi, umywam ręce, wykrzesam resztki sił, nie mam nic jak Ty, poza kwestią podejścia, ja to nikt jak Ty, poza sercem po przejściach.
[Ref] Poczytam Ci z moich snów, choć są gorzkie jak Twoje, zdejmij noc z moich powiek, choć nie boję się już, to jeszcze nie koniec, nawet pustka płonie we mnie, druga strona lustra pęknie, i jest to obojętne już. Poczytam Ci z moich oczu, choć znasz je na pamięć, nasze serca noszą znamię, zimne jak kamień, wciąż niezrozumiane dla wielu, nasze wersy jak serum, na ten brak reguł.Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
