Żegnaj mi, kraju pod północnym niebem! Na wieki będę błogosławił ciebie, Bo tu na trawie w poświacie miesiąca I w pełnym blasku gorącego słońca Luthien Tinuviel widziałem tańczącą, A jej piękności i głosu słowika Nikt nie wysłowi w mowie śmiertelników.
Jeżeli jutro ten świat ma się zwalić I w proch się rozwiać w pierwotnym przestworzu, Godny jest przecież, bym go dzisiaj chwalił I wielbił pieśnią za to, że przez chwilę Istniał zmierzch, ranek i ziemia, i morze, By Luthien moja mogła mi się zjawić. Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|