W / Wilcy / Bolesław II Zapomniany
Zagłodzony i zastraszony lud, rozsierdzony polityką Rychezy, stanął zbrojnie przeciwko chrześcijańskiej religii. Antychrześcijański ogień pochłonął kraj, zalewając go falą zbrodni i okrucieństwa, bowiem neopoganie z wściekłością mordowali księży i zakonników, burzyli kościoły i klasztory, chrześcijanie w odwecie dokonywali jeszcze brutalniejszych i pokazowych masakr ludności cywilnej. Bolesław II Mieszkowiec, koronowany król Polski, w pełni świadom swej decyzji stanął na czele ludu, prowadząc go przeciwko Kościołowi i duchowieństwu, oraz wszystkim, którzy stanęli mu na drodze. Obrzucony klątwami, wzgardzony przez innych władców Europy, przez cztery lata dowodził rebelią, której celem było wyplenienie chrześcijan z ziem Ojczyzny.
Jam Bolesław jest Mieszkowiec Matką mą zdrajczyni jest Dziada tron zachwiany już przesądzony los jest mój Wiarę ojców tępią tu Czy mój lud gnębić mam? I jak matka wieszać go? I w niewolę obcych Oddać sól tej ziemi?
W imię jakich prawd Mordować swoich ludzi wolno mi? Obyczajów odwiecznych wyprzeć się nie wolno
Światowidzie prowadź mnie! Perunie chroń wraz ze mną ziemie swe! Na Dadźboga! Na Jaryłłę! Jarowicie wesprzyj nas! Swarożycu niech twój blask pozbawi życia tych co bredzą o światłości!
Razem z ludem na kościoły! Razem z ludem palić krzyż! Razem z ludem król Bolesław! Pogańskiego buntu znak!
Światowidzie prowadź mnie! Perunie chroń wraz ze mną ziemie swe! Na Dadźboga! Na Jaryłłę! Jarowicie wesprzyj nas! Swarożycu niech twój blask pozbawi życia tych co bredzą o światłości!
Wyklną mnie jedynie ci, których prawd ja nie uznaję wybijemy wszystkich tych co bezczeszczą święte gaje Wiarę ojców i swój kraj Chronić będę przed upadkiem W ogniu spłonie nowy ład Siłą brońmy to co stare Precz z Chrystusem! Precz z ich krzyżem! Światowidzie prowadź mnie!
Głodni ludzie, wojny czas Pieniądze idą na kościoły Bunt tłumiony krwawo jest Chrześcijaństwa brutalny gest Czego zmienić nie potrafią Zamordują! Czego pojąć nie umieją Zniszczą!
Bronić będę tego co kocham Bronić będę tego w co wierzę Nie zezwolę by ojców ziemię kalał Udręczony językiem kłamstw i pieniądza bóg Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|