Bolesław II Mieszkowiec po śmierci ojca swego, Mieszka II Lamberta, został koronowany na króla Polski podczas uroczystości w Gnieźnie. Obawiał się o swoją pozycję w państwie, które stawało się coraz bardziej zależne od Niemiec, dzięki Rychezie, żonie Lamberta i matce Mieszkowca. Kobieta owa jeszcze za panowania Mieszka II została wygnana z kraju, uciekając wraz z insygniami królewskimi. Dzięki naciskom duchownych i możnych powróciła, coraz usilniej wprowadzając wiarę chrześcijańską, brutalnie i krwawo tłumiąc wszelkie przejawy buntu. Kraj osłabiony po licznych wojnach, rozdarty wewnętrznie, nękany głodem i chorobami stał na skraju upadku. Dlatego też Bolesław II wygnał matkę, która uciekła ponownie zabierając koronę królewską.
Kraj we krwi Ojców ziemie Zdobi już szubienic las Zamiast dziadów gajów świętych Krzyży czarnych stoi rząd
Komu życie, komu śmierć Jaki bóg dziś rządzi tu Jakie prawo, jaki sąd Kraj toczy się na dno Bożków bij! W piekle gnij! Gaje tnij! Boga czcij! Albo gardło daj!
Osłabiony biedny lud Pogardzany przez przybyszów Którzy w szatach z krzyżem Mówią obco o miłości Zamiast której niosą śmierćTeksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.
