On się zwał Koko
Lecz ”mój Kokolo”
Nazywała kochanka go
I kochali się
Jak turkawki dwie
Chciało pobrać się już stadło to

Ach!
Lecz on był biedny, jak mysz
Ona też
Gdzież się mogli połączyć, gdzież?
Więc rzekła

Giri, biri biri
Giri, biri biri
Kokololo

Czekaj choć roczek cierpliwie
Potem cię uszczęśliwię

Ty mój
Giri, biri biri
Giri, biri biri
Kokololo

Czule więc żegnają się
Tylko on westchną ”kto wie”?

Rok za rokiem mknie
Nic nie zmienia się
I nadzieja ich łudzi wciąż
Że nadejdzie czas
Co ich złączy wraz
Będzie żona z niej, a z niego mąż

Ach!
Wreszcie pobielał im włos, niby śnieg
Lecz miłości nie stłumił wiek
Więc rzekła

Giri, biri biri
Giri, biri biri
Kokololo

Czekaj choć roczek cierpliwie
Potem cię uszczęśliwię

Tyś mój
Giri, biri biri
Giri, biri biri
Kokololo

On ciężko zadumał się
Westchną i rzecze: ”oj nie!”

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.