---

Ruszał Gotfryd, diuk z Bulionu,
Na bój przeciw Albinosom;
Grają surmy, a on z żoną
Tak się żegna złotowłosą:

[2x:]
La-rą-rą, tak, la-rą-rą, się,
La-rą-rą, tak się żegna…

„Ja twój uśmiech, słodka Blanko,
Na wojenne biorę słoty,
Zaś twą wierność zwierzam zamkom
Spiżowego pasa cnoty”.

[2x:]
La-rą-rą, pa-, la-rą-rą, -sa,
La-rą-rą, pasa cnoty…

Ruszył, w bojach się nie trapi,
Bowiem wśród samotnych nocy
Wierna Blanka nosi napis:
„Klucz na wojnie, u dozorcy”.

[2x:]
La-rą-rą, klucz, la-rą-rą, u,
La-rą-rą, u dozorcy.

Po trzech latach, syty chwały,
Gnan tęsknotą, smagan żądzą,
Wraca Gotfryd, diuk wspaniały,
Ku Bulionu mknie wrzeciądzom.

[2x:]
La-rą-rą, diuk, la-rą-rą, mknie,
La-rą-rą, ku wrzeciądzom…

Jeno lęk mu sercem targa,
Gdy o spiżach myśli Blanki:
Przez lat tyle rdza się wkradła
I zacięła pewno zamki?

[2x:]
La-rą-rą, rdza, la-rą-rą, się,
La-rą-rą, rdza się w zamki?…

Lecz łaskawe diukom nieba
Cud w małżeńskim czynią łożu:
Śladu rdzy na spiżu nie ma,
Rzekłbyś — wczoraj był założon!

[2x:]
La-rą-rą, wczo-, la-rą-rą, -raj,
La-rą-rą, był założon…

Diuk szczęśliwy i zdumiony
Pyta: „Jakże to się dzieje?” —
I z ust słodkich słyszy żony:
„Stara miłość nie rdzewieje”.

[2x:]
La-rą-rą, stara, la-rą-rą, miłość,
La-rą-rą, nie rdzewieje…

Proszę państwa, na pewno nie, na pewno!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.