---

Mądra jest stal rozpalona do bieli –
ogień, co rodzi miecze broniące kądzieli;
silna jest stal hartowana w płomieniach,
potęga ducha zaklęta w woli tworzenia…
Ta wola jest siłą, co trzyma sklepienia!
Ta wola to młot, który stal przemienia!
I co uderzenie – to płynie pieśń Ognia!
I co uderzenie – to bije ku niebom pożoga!
Mądry jest kowal z swą radą wprost z głębi ziemi,
w której czeluściach wykuto tysiące promieni;
mądry jest kowal z rozwagą właściwą olbrzymom
- tym, co dźwigają niebo społem zwartą drużyną!
Lecz słaba jest stal rzucona przeciwko rozpaczy;
słaby jest ogień co gaśnie od łez wypłakanych;
odbija się młot od zbroi wykutej z niedoli…
Łamie się miecz trafiwszy na czarną boleść!
Mądrzejsza jest rada by radzić się najmądrzejszych
mędrców poczciwych z rodu najmędrszych wieszczów;
za górą trzecią i tyloma rzekami –
Wędrowiec odnajdzie wyraźne do celu znaki…
Lecz znaki odczytać potrafi nie tylko młodzieniec,
co wychowan w twierdzach z granitu i pośród powietrznych ścieżek;
choć silnym i prędkim jest pęd wędrowca do wiedzy
silniejszą jest żądza gadzia by innych prowadzić ku nędzy…
Mądry był kowal z swą radą z serca ognistą
i silny był dar znaczony intencją czystą;
czystego serca przekuta w stal siła ogromna
pozwoli strącić z przestworzy smoka!

---

Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa.