Honor wytrawia imię me
Białego Orła wynoszę na swój herb
Gniazda bronię po kres mych dni
Nic nie zbruka słowiańskiej krwi
Wyżej pięść na Orła cześć!
Słowian pieśń na Orła cześć!
W dłoni dzierży młot - barbarzyńska tkwi w nim moc
W oczach srogi żar - to pierwotny dziki szał
A na usta uśmiech zły - szczerzy kły!
Zima mrozem tnie, konie martwy padłe w śnieg
Niechaj Perun władca burz spojrzy z łaską na swój lud
Świętym ogniem wskaże szlak - stopi lód
Wyżej pięść na Orła cześć!
Słowian pieśń na Orła cześć!
W głuszy wyje zwierz - wataha wilków żegna dzień
Ciągła bliskość świętych drzew wciąż tajemny budzi zew
Za tą ziemię każdy z nas - przelał krew!
Dalej bracia w mrok - pełen dumy każdy krok
Matka Ziemia tuli las czarną falą swoich szat
Tam za skrzyżowaniem dróg - czeka wróg!
Ostry miecz zachłannie głowy tnie
Topór mój czule zatapia w ciele się
Morgensterny w ogniu lśnią
Niosąc mą pieśń ozdabiam metal - krwią
Wyżej pięść na Orła cześć!
Słowian pieśń na Orła cześć!
Cisza budzi dzień, osadę kryje trupi dzień
Tu pożoga, śmierć i płacz - drugie imię nasze znasz
Żywych przesądzony los - płonie stos!
Głośno nasza pieśń ponad drzewa niesie się
Biały Orzeł tak przyzwany gniazdo mu ofiarowani
Ciemność już dotyka las - w drogę czas!
Wyżej pięść!
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
