Na wspólnych mogiłach ni krzyży ni słów I wdowy przy nich nie szlochają Na groby przynoszą bukiety kwiatów I wieczny ogień zapalają
Tu przedtem aż dęba ziemia stawała A dziś granitowe są płyty Cywilnego losu tu nie poznała Los jeden ze wszystkich jest szyty
A w wiecznym ogniu widać czołg pełen strat Rosyjskie budynki dymiące Płonący Smoleńsk i płonący Reichstag I serce żołnierza płonące
Na braterskich grobach brak płaczących wdów Tu chodzi część ludzi mocniejsza Nie stawia się krzyży lecz druhu mi mów Czy ziemia od tego jest lżejsza? Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|